Η αυλαία της 46ης και τελευταίας αγωνιστικής της Championship την σεζόν 2019/20 άνοιγε βρίσκοντας την Nottingham Forest στην πέμπτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Έχοντας ήδη ένα κακό σερί πέντε αγώνων δίχως νίκη, η ομάδα άρχιζε να μπλέκεται σε σενάρια που την άφηναν ακόμη και εκτός των play-off ανόδου. Η αδιάφορη Stoke, όμως, που θα ταξίδευε στο City Ground δεν φαινόταν ικανή να προκαλέσει κάποια από τις «εκπλήξεις», που απαιτούνταν ώστε η ομάδα του Sabri Lamouchi να χάσει οριστικά το «τρένο» για την Premier League. Αυτή ήταν και η αρχή του διαφαινόμενου τέλους…
Αρκετοί από εσάς θα θυμάστε το φινάλε εκείνης της περιόδου. Είχαμε φτάσει άλλωστε 22 Ιουλίου για να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα, έλεω της τετράμηνης διακοπής για να αντιμετωπιστεί το πρώτο σφοδρό κύμα της πανδημίας. Η Nottingham Forest έδειχνε δυνατή και σταθερή σχεδόν σε όλη την διάρκεια του πρωταθλήματος. Μια εξαιρετικά δουλεμένη ομάδα από τον Γαλλοαλγερινό τεχνικό, Sabri Lamouchi, η οποία μέχρι και το σημείο της διακοπής (Μάρτιος 2020) διεκδικούσε ακόμα και την απευθείας άνοδο. Στην επανέναρξη όμως το πρωτάθλημα έμοιαζε διαφορετικό, με τις περισσότερες ομάδες σαφώς αποσυντονισμένες από το πρωτόγνωρο αυτό σκηνικό. Για κάποιο λόγο, η Nottingham επηρεάστηκε περισσότερο από όλες και ήταν οι συγκυρίες τέτοιες που φρόντισαν να «διαλύσουν» πρακτικά τον σύλλογο.
Τρεις ισοπαλίες απέναντι σε Derby County, Swansea City και Preston North End και δυο ήττες από τις Fulham και Barnsley, έφερναν στο τέλος της 45ης αγωνιστικής την ομάδα του Έλληνα εφοπλιστή, Ευάγγελου Μαρινάκη, στην πέμπτη θέση με 70 βαθμούς. Τόσους είχε και η Cardiff στην έκτη θέση, ενώ στην έβδομη θέση και εκτός play-offs βρισκόταν η Swansea με 67. Το ενδεχόμενο μιας διπλής, ακόμη και τριπλής ισοβαθμίας ήταν αρκετά πιθανό σενάριο, το οποίο όμως δύσκολα άφηνε την Forest εκτός συνέχειας. Στην Αγγλία η διαφορά τερμάτων είναι αυτή που μετράει σαν κύριο κριτήριο, κατόπιν ο αριθμός των τερμάτων που έχει πετύχει μια ομάδα και εν συνεχεία τα μεταξύ τους αποτελέσματα.
Πριν την έναρξη λοιπόν της τελευταίας αγωνιστικής η κατάσταση είχε διαμορφωθεί ώς εξής: Nottingham Forest (70 β. +11), Cardiff (70 β. +7) και Swansea (67 β. +6). Η ομάδα του Lamouchi αντιμετώπιζε την αδιάφορη Stoke της 15ης θέσης, οι Ουαλοί της πρωτεύουσας την Hull, η οποία έδινε την δική της μάχη για την παραμονή στην κατηγορία και οι «Κύκνοι» την εξίσου αδιάφορη με την Stoke, Reading. Λίγο δύσκολο να παραμείνει εκτός η Forest σωστά; Ναι, αλλά όχι! Η ομάδα βρισκόταν μέχρι το 90′ πίσω στο σκορ με 1-3, η Swansea επικρατούσε με το ίδιο σκορ της Reading μέσα στο Madejski, ενώ η Cardiff ήταν πλέον η μόνη αδιάφορη, αφού έκανε το καθήκον της και επικρατούσε εμφατικά με 3-0.
Τα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν συγκλονιστικά. Μέχρι εκείνο το σημείο το τελευταίο εισιτήριο πήγαινε στην ομάδα του Νότιγχαμ. Ο Nuno Da Costa, στην προσπάθεια του να ανακόψει μια αντεπίθεση της Stoke με την έναρξη των καθυστερήσεων, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του, κάνοντας το 4-1 για τους… φιλοξενούμενους. Ακόμη και έτσι όμως δεν ήταν καταδικαστικό για την ομάδα του, αφού όσο η Swansea επικρατούσε με 3-1 της Reading, η διαφορά τερμάτων παρέμενε στο +8 και για τις δυο ομάδες, η Nottingham είχε καλύτερη επίθεση από τους Ουαλούς, ενώ και στα μεταξύ τους παιχνίδια η Forest είχε το πάνω χέρι. Στο Madejski τα νέα μαθεύτηκαν γρήγορα. Oι «Κύκνοι» ήθελαν μόλις ένα τέρμα για να «κλέψουν» την έκτη θέση, πίεσαν αφάνταστα και εν τέλει το πέτυχαν με τον Routledge στο 91′.
Αυτό φυσικά σήμαινε ότι η Swansea θα πήγαινε στο +9, κάνοντας την απόλυτη ανατροπή και μπαίνοντας έτσι στα play-off ανόδου. Μετά την λήξη του αγώνα οι παίκτες ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς, ενώ στον αντίποδα ένα σκοτάδι σκέπασε το City Ground και δυστυχώς έμεινε να το σκεπάζει μέχρι και σήμερα. Ο Μαρινάκης στάθηκε στους παίκτες του, στήριξε τον προπονητή και το τεχνικό επιτελείο, αποδεχόμενος το γεγονός ότι ήταν πράγματι μια περιέργη χρονιά, με την ξαφνική διακοπή του πρωταθλήματος, την πανδημία και φυσικά τον παράγοντα τύχη. Με το ξεκίνημα της σεζόν 2020/21 έδωσε το σύνθημα για αντεπίθεση, ώστε ο σύλλογος, σοφότερος πια, να επιστρέψει στα «μεγάλα σαλόνια». Ο Lamouchi παρέμεινε στην θέση του, ένα μεγάλο μέρος του βασικού κορμού το ίδιο και παράλληλα το ρόστερ εμπλουτίστηκε με ποιοτικές μεταγραφές, τουλάχιστον στα χαρτιά.
Στον αγωνιστικό χώρο όλα πήγανε κατά… διαόλου. H γκρίνια έκανε την εμφάνιση της από πολύ νωρίς, η Nottingham Forest μέτρησε τέσσερις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια πρωταθλήματος, γνώρισε τον αποκλεισμό από τον πρώτο γύρο του League Cup και αμέσως ο κόσμος στράφηκε κατά της διοίκησης, η οποία αισθανόταν ότι ο ιστορικός σύλλογος, που είχε δοξάσει ο Clough, είχε γίνει ο «μικρός αδελφός» του Ολυμπιακού. Μάλιστα ο γνωστός δημοσιογράφος Paul Taylor είχε προβεί σε μια καυστική ανακοίνωση. «Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μας έχουν στείλει Καπίνο, Μπουχαλάκη, Kasami, Abdoun, Djebbour, Guerrero, Derbyshire, Ταχτσίδη και τώρα Cafu. Δεν είμαστε γ@@ημένος κάδος ανακύκλωσης για τα σκουπίδια του Μαρινάκη». Τo tweet αυτό άνοιξε τον δρόμο και για πολλά ακόμη, τα περισσότερα εκ των οποίων κατέκριναν την διοίκηση, ακόμα και τους Jose Anigo και Francois Modesto, που χειρίζονται εκτός του Ολυμπιακού και τα μεταγραφικά θέματα της Nottingham Forest.
Αμέσως πάρθηκε η απόφαση να απομακρυνθεί ο προπονητής για να έρθει στην θέση του ο έμπειρος και -κυρίως- Βρετανός Chris Hughton, που έδειξε σπουδαίο έργο στην πενταετία του στην Brighton & Hove Albion. Oύτε εκείνος στάθηκε ικανός να αναστρέψει την κατάσταση. Η ομάδα βέβαια άρχισε να στέκεται καλύτερα εντός των τεσσάρων γραμμών, ξεκίνησε να παίρνει ορισμένες σημαντικές νίκες, όμως αντί για τον προβιβασμό στην Premier League, που ήταν το αρχικό ζητούμενο, το μόνο που κατάφερε ήταν ένα πλασάρισμα στην 17η θέση, μένοντας σχεδόν στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν σε αυτές τις θέσεις, αποφεύγοντας ωστόσο να εμπλακεί σε σενάρια υποβιβασμού. Το μόνο θετικό ήταν ότι πέραν της οργής των οπαδών για την διοίκηση, ο σύλλογος είχε αφήσει υποσχέσεις για την φετινή σεζόν με όμορφο ποδόσφαιρο και μερικά εντυπωσιακά νικηφόρα σερί.
Φτάνουμε λοιπόν στο φέτος. Η σεζόν έχει ξεκινήσει σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που ξεκίνησε και η περυσινή. Ίσως και χειρότερα. Ο λόγος; Η Nottingham Forest έχει ξεκινήσει στο πρωτάθλημα ξανά με τέσσερις ήττες σε ισάριθμες αγωνιστικές (!), έχει σκοράρει μόλις τρεις φορές, έχει δεχτεί επτά τέρματα, ενώ για ακόμη μια φορά έμεινε εκτός από νωρίς στο League Cup, αυτή την φορά στον δεύτερο γύρο από την Wolves. H αποχώρηση του Sammy Ameobi για την Middlesbrough προκάλεσε για ακόμη μια φορά την οργή των οπαδών, ενώ σημαντικό κενό στο αριστερό άκρο της άμυνας προκάλεσε η φυγή του Yuri Ribeiro.
Το χείριστο δε όλων ήταν ότι μεταγραφές δεν υπήρξαν σχεδόν καθόλου. Ο Ethan Horvath ήρθε για την θέση του τερματοφύλακα από την Club Brugge, ωστόσο ακόμη να πάρει σκυτάλη βασικού από τον Brice Samba, ενώ τρεις ακόμη παίκτες αποκτήθηκαν με την μορφή δανεισμού. Ο Jordi Osei-Tutu ήρθε για το δεξί άκρο της άμυνας ως δανεικός από την Arsenal, ενώ πέρυσι κατέγραψε μόλις οκτώ συμμετοχές με την φανέλα της Cardiff, ο Δανός Philip Zinckernagel ήρθε από την Watford να καλύψει το κενό που άφησε στην επίθεση ο Glenn Murray, ο οποίος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, και τέλος ο James Garner, που δεν υπολογιζόταν από τον Ole Gunnar Solskjaer, ήρθε στο City Ground για να… μην έχει ξανά εγγυημένο χρόνο συμμετοχής, μιας και ο Hughton δείχνει την προτίμησή του στο δίδυμο των Cafu και Yates!
Ο κόσμος αν και νωρίς ήδη έχει αρχίσει να εκφράζει για άλλη μια φορά την δυσπιστία του στους Έλληνες ιδιοκτήτες, στο τεχνικό επιτελείο αλλά και στον ίδιο τον προπονητή. O Σεπτέμβριος θα είναι καταλυτικός για την πάλαι πότε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Είτε θα δείξει σημάδια ανάκαμψης και θα καθησυχαστεί για άλλη μια φορά ο κόσμος της ομάδας, είτε θα βυθιστεί ακόμη περισσότερο, κινδυνεύοντας να μπλέξει ακόμη και σε σενάρια υποβιβασμού, κάτι καθόλου απίθανο με βάση την εικόνα της ομάδας. Το αγγλικό κοινό πια σίγουρα πιστεύει ότι ο Μαρινάκης πρόσεξε το δέντρο (Ολυμπιακός» και ξέχασε το δάσος (του Νότιγχαμ), με το #MarinakisOut να έχει ήδη αρχίσει να γίνεται trend από τους οπαδούς της Nottingham Forest.
